طبق آيه152 سوره نساء، بين رسولان خدا فرقى وجود ندارد ; پس چرا ما حضرت محمد(صلى الله عليه وآله)را برتر از ديگر رسولان مى دانيم؟

در قرآن دو نكته زير بيان شده است:
1 بين انبياء نبايد فرق بگذاريد ; (الَّذِينَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَد مِنْهُمْ ); «و كسانى كه به خدا و پيامبرانش ايمان آورده و ميان هيچ كدام از آنان فرقى نگذاشته اند…».

2 برخى انبيا بر برخى ديگر رجحان و فضيلت دارند ; (تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى بَعْض مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجات… ) ; «برخى از آن پيامبران را بر برخى ديگر برترى بخشيديم. از آنان، كسى بود كه خدا با او سخن گفت و درجات بعضى از آنان را بالا برد…».

از جمع اين آيات استفاده مى شود كه موضوع اول در اين جهت است كه همه فرستاده خدا و از سوى او هستند و بر همگى خداپرستان لازم است كه در اعتقاد به حقانيت پيامبران، تفاوت قائل نشوند و اين گونه نباشد كه به برخى ايمان بياورند و به برخى ايمان نياورند ; ولى موضوع دوم، درباره مقايسه پيامبران با يكديگر است.
از اين رو، همه مفسران بر آنند كه در تفسير آيات قرآن كريم، نبايد به يك آيه بسنده كرد ; بلكه بايد همه آيات قرآن كريم را به ويژه آياتى كه درباره يك موضوع هستند در كنار هم قرار داد.
از اين جهت، هر چند در اين آيه و آيات ديگرى از قرآن كريم، آمده است كه ميان رسولان فرقى نيست، اما در قرآن كريم، آياتى داريم كه بر برترى و فضيلت برخى انبيا بر بعضى ديگر، به صراحت، اشاره دارد. به جز آيه 253 سوره بقره، مى توان از اين آيه نيز ياد كرد:

(وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلى بَعْض ) ; «در حقيقت، بعضى از انبيا را بر بعضى ديگر، برترى بخشيديم».
در نتيجه، به روشنى ثابت مى شود كه همه پيامبران الهى با اين كه از نظر نبوت و رسالت، همانند هم بودند و ما نبايد در حقانيت آنها تفاوت قايل شويم، اما از جهت مقام علمى، گستره رسالت و تلاش هدايت گرى، در مقايسه با يكديگر، يكسان نبودند. برترى حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) بر ديگر پيامبران بزرگ را اين گونه مى توان تفسير كرد.

پی نوشت:

به نقل از کتاب “پیامبراعظم - سیره و تاریخ”