به هنگام ميلاد رسول خدا(صلی الله علیه و آله)، اتفاقات شگرفى به ظهور رسيد و بسيارى از مورخان، از حوادث زير، مقارن ولادت ياد كرده اند:
1 ايوان كسرى در مداين، لرزيد و 13 يا 14 كنگره آن فرو ريخت.
2 آتشكده فارس، پس از هزار سال، خاموش شد.
3 درياچه ساوه خشك گرديد.
4 بت ها، همگى به رو درافتادند.
5 نورى درخشش پيدا كرد كه فضاى مكه را روشن نمود.
6 شياطين كه تا آن لحظه به عالم بالا راه داشتند و صداى ملائكه را مى شنيدند، براى هميشه، طرد شدند.

بيهقى درباره حوادث شب ولادت پيامبر، مى نويسد:
«در شب ميلاد پيامبر، ايوان كسرى به لرزه درآمد و شكست (ترك) برداشت و چهارده كنگره آن فرو ريخت. آتشكده فارس كه پيوسته روشن بود، خاموش شد. درياچه ساوه خشكيد و موبد بزرگ در خواب ديد كه شتران تنومندى همراه اسب هاى عربى، از دجله گذشتند و در سرزمين ايران، پراكنده شدند» .

ابن شهر آشوب، افزون بر حوادثى كه بيهقى گفته، از وقايع ديگرى به نقل از امام صادق(عليه السلام) ياد مى كند كه حضرت فرمود: «در هنگام ولادت پيامبر عظيم الشأن، بت ها به صورت، به زمين افتادند… پادشاهى نماند ; مگر آن كه تاجش واژگون و زبانش در آن روز، بند آمد. كاهنان از دانش خود جدا شدند… در آن شب، نورى از سرزمين حجاز پديد آمد و منتشر شد و تا مشرق، گسترش يافت».

پی نوشت:
به نقل از کتاب “پیامبراعظم - سیره و تاریخ”