تک فرزندی

والدینی که یک فرزند دارند و یا تنها یک فرزند پسر دارند باید در تعامل و ارتباط شان با او خیلی حساب شده کار کنند. اغلب این خانواده ها در تربیت موفق نمی شوند و سبک زندگی شان سبب می شود که فرزند نتواند برای ازدواج استقلال پیدا کند و گاهی هم اگر بخواهد مستقل شود خانواده این کشش را ندارد و به شکل ناخودآگاه مانع استقلال او می شوند. بنابراین وابستگی دو طرفی یا یک طرفه بین والدین و تک فرزند مانع زندگی بعدی خواهد بود.

در طبیعت درختان به گونه ای هستند که وقتی میوه آنها رسید از درخت جدا می شوند. به درخت چسبیدن میوه نشان دهنده کال بودن میوه است و کال بودن حاصل خوب عمل نکردن درخت و شرایط دیگر است.
وقتی فردی با دیگری ازدواج می کند توقع دارد با هم دیگر هسته یک زندگی مستقل را ایجاد کنند .اشتراک خانواده در تصمیم ها، نداشتن مرز و وابستگی سبب می شود که همسران نتوانند روی پای خود بایستند و دوام نخواهند داشت. گاهی این وابستگی ها برای شریک زندگی تازه وارد زجر آور است و با مخالفت او و خانواده اش روبرو می شود. عروس که تمایل دارد به اقتدار شوهر تکیه کند و او را مدیر خانه بیابد متوجه می شود که ستون زندگی اش متزلزل است. بنابراین خانواده باید قبل از ازدواج ریشه وابستگی ها را با تدبیر و تدریج و ایجاد استراتژی های تعاملی عاقلانه قطع کنند.

شعار این هشدار
گاه برای ساختن باید ویران کرد، گاه برای داشتن باید گذشت ، و گاه در اوج تمنا باید نخواست!

پی نوشت :
1. نرم افزار نيش ها و نوش ها، سايت انجمن گفتگوي ديني