1. حق گویی،

2. رضايت خداوند،
3. تفـرقه زا نبودن،
4. هزل و هجو ممنوع
5. رعايت حدود شرعي
6. تقويت روابط عاطفي،
7. رعايت حدود اخلاقي
8. قهقهه مستانه ممنوع،
9. اهانت به اقوام ممنوع،
10. تعادل در شوخي و خنده،
11. حکمت و ادب آموز بودن،
12. متناسب با شخصیت افراد،
13. غم زدایی از خود و دیگران،
14. متناسب با جنسیت مخاطب،
15. دلقک نكردن خود و ديگران،
16. شاد کردن دل خود و دیگران،
17. رعایت شرايط و مقتضای حال،
18. اهانت به جنس مخالف ممنوع،
19. نداشتن قصد لذت جنسي نامشروع
20. اهانت به ادیان و مذاهب دیگر ممنوع،
21. متناسب با سن و فهم و فرهنگ مخاطب،
22. اهانت به افراد حقيقي و حقوقي و اقوام ممنوع،
23. ايجاد نشاط برای عبادت و کسب و کار حلال و معاشرت سالم.[1]

پی نوشت :
1. محمدحسين قديري، شوخ طبعي هاي طلبگي، ص329 و 330.