پژوهشگر:زهره زارعان دولت آبادی

استاد راهنما:سر کارخانم بلوچی

مدرسه علمیه نرجس خاتون(سلام الله علیها)شهرستان برخوار

 تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)

تابستان 1393

چکیده
 

گناه در نگاه كلي، ارتكاب كاري ممنوع يا ترك واجبي را گويند . اين عمل در قرآن با واژه‌هاي اثم، ذنب، سيئه، معصيت، فسق، ظلم، فحشا، جرم و خطيئه نامبرده است . هر يك از اين واژه‌ها در چهره‌نمايي بخشي از معناي گناه نقش دارند. با توجه به معاني گوناگون اين واژگان، مي‌توان نتيجه گرفت كه قرآن با بكارگيري اين واژگان، گناهان را به گونه‌هايي تقسيم‌بندي نموده است،که عبارتند از گناهان صغیره وگناهان کبیره.

 در هر نظام و حكومتي مجازات مجرم امري طبيعي و روالي عادي است . گناه نيز از آن رو كه نافرماني پروردگار مي‌باشد در خور عذاب و مجازات مي‌باشد . آتش و جهيم معهود قرآن و روايات، صورت و وجهه ملكوتي اعمال انسان است كه هرگز فاني نمي‌شود. اگر زشت خويي و نافرماني در نفس انسان رسوخ نموده، نقشبند وجود او گشته و شخصيتي تازه به او بخشد، تجسم چنين عملي ماندگاري در آتش خواهد بود، پس عذاب جاودان براي گناهكار همان بدبختي و شقاوتي است كه در دنيا گريبانگير او بوده و در آخرت نيز او را رها نخواهد ساخت.

در این پژوهش با استناد به آیات و روایات اسلامی به سرنوشت اقوامی چون قوم لوط،قوم نوح و… اشاره شده است. به عنوان مثال قوم حضرت لوط علیه السلام به انجام لواط مى ‏پرداختند و خداوند به همين خاطر عذاب خويش را كه بارانى از سنگ آسمانى بود بر سر آنها فرو ريخت وهمچنین قوم حضرت صالح علیه السلام که بعد از نحر کردن شتر با صیحه آسمانی به هلاکت رسیدند؛ هدف تحقيق آشنايي بيشتر با نظرات قرآن کريم  در رابطه با گناه و آثار شوم گناه در زندگي دنيا، است.

روش تحقيق: روش کتابخانه‌اي است. جامعه آماري شامل: تفاسير قرآني و کتب مربوط به موضوعات قرآني و منابع حديثي است.

كلمات كليدي : اثم ، ذنب، سيئه، اقوام ،عذاب و…

 دسترسی به فایل pdf در پیوست زیر: