?ادای دین?
محمّد بن ابی عمیر از شیعیان پاکی است، که اموالش از دست رفت و فقیر شد. او از مردی ده هزار درهم طلبکار بود که توانایی پرداخت آن را نداشت تا این که منزل خود را فروخت و پول آن را نزد محمّد بن ابی عمیر آورد.
محمّد پرسید: این پول برای چیست؟
او در جواب گفت: طلبی است که از من داری.
محمّد گفت: ارث به تو رسیده است؟
گفت: نه، ملکی فروخته ای؟ نه، پس این پول را از کجا به دست آوردی؟
مرد بدهکار گفت: منزل خود را فروختم تا این که دینم را ادا کنم. محمّد گفت: امام صادق علیه السلام فرمود:
مرد به خاطر قرضی که دارد از منزلش بیرون نمی رود.(خانه اش را نمی فروشد)

آن گاه گفت: پول خود را بردار، واللَّه! من در حال حاضر نیازمند یک درهم هستم امّا این پول را هرگز نخواهم گرفت.(1)

2. وسایل الشیعه، ج 13 ، ص 95