از ابی عماره المنشد، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام نقل کرده، وی گفت:
?از ابی عماره المنشد، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام نقل کرده، وی گفت:
حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام به من فرمودند:ای ابو عماره شعری در مرثیه حسین علیه السّلام برایم بخوان.
ابو عماره می گوید:
برای آن حضرت شعر خواندم پس آن حضرت گریست سپس خواندم باز آن جناب گریه کرده و بعد از آن باز خواندم و آن حضرت گریستند.
ابو عماره می گوید: به خدا قسم پیوسته شعر می خواندم و آن جناب گریه می کردند تا جایی که صدای گریه از منزل و خانه بگوشم رسید، پس حضرت به من فرمودند:
?ای ابو عماره کسی که در مصیبت حسین علیه السّلام شعری بخواند سپس پنجاه نفر را بگریاند بهشت برای او است.
?و کسی که در مرثیه حسین علیه السّلام شعری خوانده و چهل نفر را بگریاند بهشت برای اوست.
?و کسی که در مصیبت حسین علیه السّلام شعری خوانده و سی نفر را بگریاند بهشت برای او است.
?و کسی که در مرثیه حسین علیه السّلام شعری خوانده و بیست نفر را بگریاند بهشت برای او است.
?و کسی که در مصیبت حسین علیه السّلام شعری خوانده و ده نفر را بگریاند بهشت برای او است.
?و کسی که در مصیبت حسین علیه السّلام شعری خوانده و خودش بگرید بهشت برای او است.
?و کسی که در مرثیه حسین علیه السّلام شعری خوانده و یک نفر را بگریاند بهشت برای او است.
?و کسی که در مرثیه حسین علیه السّلام شعری خوانده و به هیئت گریه کن در آورد بهشت برای او است.
?کامل الزیارات؛ابن قولویه قمی