?اصلا به این فڪر نڪن ڪه دیگران براے تو چه فڪرے مے ڪنند
حتے برایت مهم نباشد چطور و چگونه قضاوت مے شوے ،
ڪاری ڪه دوست دارے و مے دانے درست است را بڪن و مسیرِ خودت را برو ،
?بگذار دیگران هم یاد بگیرند به جاے اینڪه زمانشان را به پاے حسادت و قضاوت و تقلید ، تلف ڪنند ؛ دنبالِ اهداف و آرزوهایشان باشند …
گاهی تو به آسیب پذیریِ قرص جوشان مے شوے و آدم ها با حرف ها و قضاوت هایشان مانندِ آب …
نزدیڪشان ڪه مے شوے ؛ نابودت مے ڪنند !
?لازم است ڪمے دورتر بایستے و در سڪوت ، ڪارِ خودت را بڪنے .
که گاهے آرامشِ انسان ، در همین ندیدن ها و نشنیدن هاست …