امان از غرور بالله؛
حضرت محمد (ص)فرمود: «یابنَ مَسعودٍ،لا تَغتَرَّنَّ بِاللهِ»؛ مغرور نشو! به چه چیزی؟ «بالله»؛ به خدا.

سؤال: مگر می شود انسان به خدا مغرور شود؟ بله، حدیث داریم مغرور شدن به خدا این است که انسان گناه کند و بگوید: خدا بزرگ است، می بخشد و یا خیلی ها گناه کرده اند ما هم یکی از آنها. مغرور شدن به خدا این است که آدم بر گناه پررویی کند.[ علی علیه السلام می فرماید: إِنَّ مِنَ الْغِرَّةِ بِاللهِ أَنْ یُصِرَّ الْعَبْدُ عَلَی الْمَعْصِیَةِ وَ یَتَمَنَّی عَلَی اللهِ الْمَغْفِرَة (وسایل الشیعه، ج7، ص 137، تنبیه الخواطر، ج2، ص 72)]
خداوند شیخ عباس قمی – صاحب فاتیح الجنان – را رحمت کند. ایشان در نجف اشرف کنار مرقد علی علیه السلام به خاک سپرده شده است. ایشان در حال سخنرانی بود که دید در وسط جمعیت یک گوشه ای «ملا عباس تربتی» نشسته است، کسی که کتاب «فضیلت های فراموش شده» را پسرش درباره اش نوشته است. پسر ایشان مرحوم حسین علی راشد است که در رادیوی طاغوت صحبت می کرد و سخنرانی های خوبی نیز داشت. ایشان کتابی نوشته است به نام «فضیلت های فراموش شده» توصیه می شود که این کتاب را بخوانید. شرح حال پدرش است او خیلی آدم والایی بوده است. شیخ عباس قمی دید ملا عباس تربتی نشسته، از منبر پایین آمد و فرمود: از امروز تا روز آخر مجلس شما اینجا منبر بروید، جایی که شما نشسته باشید من سخنرانی نمی کنم. این خصوصیات شیخ عباس را شیخ عباس کرد. این است که کتاب مفاتیح زیر بغل همه قرار گرفته است.

ایشان وقتی صدای مصلی و مأمومش را از آن پایین در مسجد گوهرشاد می شنود، نماز جماعت را تعطیل می کند