?با آن همه عيب، عيبجويى ديگران چرا⁉️

#نهج_البلاغه

✨فکَيْفَ بِالْعَائِبِ الَّذِي عَابَ أَخَاهُ وَعَيَّرَهُ بِبَلْوَاهُ ! أَمَا ذَکَرَ مَوْضِعَ سَتْرِ اللهِ عَلَيْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ مِمَّا هُوَ أَعْظَمُ مِنَ الذَّنْبِ الَّذِي عَابَهُ بِهِ ✨

?چگونه آن عيب جو بر برادر خود عيب مى گيرد، و او را به خاطر بلايى که گرفتار شده است سرزنش مى کند، (در حالى که خودش کانون آن عيب هاست، و خدا به لطفش بر آن پرده افکنده است) آيا به خاطر نمى آورد که آنچه را خدا از گناهان او مستور داشته، (شايد) بزرگتر از گناهى است که بر ديگران عيب مى گيرد.

?اشاره به اين که انسان مؤمن بايد پرتوى از صفات الهى در وجودش باشد، خداوند ستّار العيوب است، او نيز بايد عيوب ديگران را بپوشاند و سرمايه معنوى و اجتماعى آنها را که بر محور آبروى آنها دور مى زند بر باد ندهد.

? #خطبه ۱۴۰