ﺍﻟﻬﯽ….
ﺑـﻮﯼ ِﻧﺎﺏ ” ﺑﻬﺸـﺖ “ﻣﯿﺪﻫﺪ ﻫﻤـﮥ
” ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ “ﻗﺸـﻨﮓ ِ” ﺗــﻮ “
ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻣﺸﺎﻥ ﺭﻭﯼ ِﺯﺧﻤﻬﺎﯼ “ﺩﻟﻢ “

ﮔﻔـﺘﻪ ﺑـﻮﺩﯼ “الجبار “
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐـﻪ ” ﺟُـﺒﺮﺍﻥ ﻣــﯿﮑﻨﺪ ”
ﻫﻤـﮥ ﺷﮑﺴﺘﮕـﯿﻬﺎﯼِ” ﺩﻟﺖ ” ﺭﺍ

ﮔﻔـــــﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ ” ﺍَﻟﻤُﺼَـﻮِّﺭ “
ﮐﺴﯽ ﮐــﻪ ﺍﺯ ُ"ﻧﻮﻣـﯿﺴـﺎﺯﺩ “
ﻫﻤﮥ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ “ﻭﯾـﺮﺍﻥ ”
ﺷـﺪﻩ ﺍﺳـﺖ ﺩﺭﻭﻥ ِ” ﺩﻟﺖ “

ﮔﻔــﺘﻪ ﺑـﻮﺩﯼ ” ﺍﻟﺸّـﺎﻓـﯽ “
ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﮐـــﻪ ” ﺷِﻔﺎ ” ﻣـﯿﺪﻫﺪ
ﺗﻤﺎﻡ ِ” ﺯﺧﻤﻬـﺎﯼِ ﻋﻤﯿﻖ “ﻭ” ﻧﺎﻋـﻼﺝ “
ﺭﺍ

ﻫـﻮﺍﯼ ِ"ﺩﻟﻢ ” ﺳﺒﮏ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺑــﺎﺯﻣﺰﻣﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼِ ﺯﯾﺒﺎﯾﺖ
ﻧَﻔـﺲ ﻣﯿﮑﺸــﻢ ﺩﺭﻫﻮﺍﯼِ"ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯿﻬـﺎﯼِ
ﻧﺎﺑﺖ “

با توکل به اسم الله…