بارها گفته ام که ابراهیم کوه صبر بود. در زندگی مشکلات بسیاری داشت اما مانند کوه استوار بود. من که از بستگانشان بودم می‌دانم که چقدر مشکلات در زندگی داشت، اما خم به ابرو نمی‌آورد. بارها او را دیده بودم که به خاطر هدایت دیگران، بار سنگین تهمت را تحمل می کرد. چنان این شخص آرام بود. گویی غرق در نعمت است و هیچ مشکلی ندارد. اما او به وعده های خداوند اطمینان داشت.
سَیَجعَلُ اللَّهُ بَعدَ عُسرٍ یُسراً (طلاق/۷)
خداوند بزودی بعد از سختیها آسانی قرار می دهد.