برتری عدل بر جود و بخشش
04 مهر 1398
?? حکمت ۴۳۷ نهج البلاغه
?برتری عدل بر جود و بخشش?
وَ سُئِلَ (عليه السلام) أَيُّهُمَا أَفْضَلُ، الْعَدْلُ أَوِ الْجُودُ؟ فَقَالَ (عليه السلام): الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا، وَ الْجُودُ يُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا؛ وَ الْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ، وَ الْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ؛ فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا.
از آن حضرت پرسيدند كه كداميك از اين دو برترند: عدالت يا بخشندگى؟ فرمود:
عدالت، هر چيز را به جاى خود مىنهد و بخشندگى آن را از جاى خود بيرون مىنهد. عدل، نگاهدارنده همگان است و بخشندگى، تنها كسى را در برمىگيرد كه بخشش نصيب او شده. پس، عدالت از بخشندگى شريفتر و برتر است.