پژوهشگر:ام البنین اسدی

استاد راهنما:سرکار خانم فرهادیان

تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی) مدرسه علمیه نرجس خاتون (سلام الله علیها)شهرستان اصفهان

چکیده

موضوع این نوشتار بررسی مساله شکر با تاکید بر نهج البلاغه است.

بی تردید توصیف مساله شکر از زبان معصومین (علیه السلام) کامل ترین شناخت از آن مساله  را به ارمغان می آورد و با مراجعه به فرمایشات حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه و توصیف حضرت از این مساله این نتیجه حاصل می شود که حضرت موانع و رهاوردهایی را برای انجام شکرگزاری قائل هستند. چون نهج البلاغه دایره المعارفی از فرهنگ اسلامی است. این اثر عظیم فراتر از عصر و زمان خود با ارئه راه حل های اصولی و ریشه ای برای مشکلات.

بنابراین با تمسک به سخن ائمه (علیه السلام) از جمله سلامت روح و روان، افزايش‌ نعمت، شكوفايي استعدادها، بهشت و بهره مندي مضاعف. رهاوردهای شکرگزاری و هلاکت و نابودی، تبدیل نعمت به نقمت و بلا، سلب انگيزه براي نيكوكاري و شهادت نعمت به ضرر صاحبش از جمله پیامدهای کفران نعمت محسوب می شوند. همچنین یکی از نعمت هایی در اختیار انسان و مایه پیشرفت و سربلندی اوست شکرگذاری است. شکر و سپاس به عنوان فضیلتی اخلاقی مورد تایید و تاکید عقل و عقلا است. هر انسانی به حکم عقل در برابر افرادی که به گونه ای کاری و یا نعمتی را به وی می دهند شکر کند.

شکر خداوند به این معناست که بدانیم هر نعمتی که به ما می‌رسد از سوی خداست و هر چیز دیگری که واسطه رسیدن نعمت‌ها به ماست نیز به اراده خداوند واسطه رسیدن نعمت شده است. حالت روحی خاصی که در اثر این معرفت حاصل می‌شود شکر نامیده می‌شود.همچنین در این تحقیق به این سوال پاسخ داده شده است که رویکرد ائمه معصومین (علیه السلام) نسبت به مساله شکر چه می باشد.

کلیدواژه ها: شکر، شکرگزاری، کفران نعمت، شاکرین.

دسترسی به فایل   در پیوست زیر: