به نقل از عبد اللّه بن فضل هاشمى:
شنيدم امام صادق (عليه السلام) مى فرمود:

صاحب الامر را غيبتى است كه ناچار به وقوع مى پيوندد كه هر باطل انديشى در آن شك مى كند . عرض كردم:

فدايت شوم، براى چه؟ فرمود: به سبب چيزى كه اجازه نداريم آن را براى شما فاش سازيم . عرض كردم: پس، حكمت غيبت او چيست؟ فرمود:

حكمت غيبت او همان حكمت غيبت حجّتهاى الهى پيش از اوست . حكمت آن فقط پس از ظهور او معلوم خواهد شد ……… غيبت ، امرى از ( امور ) خداست و رازى از رازهاى خدا و غيبى از غيب خدا.

وقتى دانستيم كه خداوند عزّ و جلّ حكيم است، تصديق مى كنيم كه همه كارهاى او از روى حكمت است هر چند راز حكيمانه بودن آنها بر ما معلوم نباشد .

? كمال الدين : 482 / 11