وَ ما أَنْتَ بِهادِ الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلاَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ   53روم

و تو هدایت کننده کوردلان از گمراهیشان نیستی تو نمی توانی ( محتوای دعوت خود را ) بشنوانی مگر به کسانی که ( به اقتضای طبع می توانند ) ایمان آورند ، از این رو ( طبق استعداد فطری در برابر ما ) تسلیم اند.

1- خداوند از سر لطف و محبت خود ما را از زمانی که نوزادی ضعیفی بودیم که توان انجام کوچکترین کارها را نداشتیم قدرت و توان بخشیده پس ما باید در همه کارها فقط از خداوند کمک بگیریم چون در نوزادی توان کمک خواستن از خداوند را نداشتیم ولی خداوند به ما کمک می کرد چه رسد به زمانی که از او درخواست کنیم

2- به خود مغرور نشویم که ما خود بخود بزرگ شده ایم.

3- قدر نعمتی که خداوند به ما عطا کرده نعمت هستی را بدانیم و و بعد از آن قدر نعمت پدر و مادر  که در دوران ضعیفی با ذوق و شوق به کمک ما می شتافتند.

4- خداوند این نیروی جوانی را به ما عطا کرد پس از نیروی چوانی به نحو احسن  در مسیر رضای الهی  استفاده کنیم.

5- توجه داشته باشیم که بعد از این قوت دوباره دچار ضعف می شویم پس باید تا جوان هستیم دست کسانی که قوه جوانیشان تحلیل رفته را بگیریم.

6- این هشداری است که ما به فکر دوران پیری خود باشیم و تمام توان خود را در جوانی صرف نکنیم.

7- به پدر و مادرمان که همه ذوق جوانیشان را برای ما گذاشتند خدمت کنیم.

8- منتی بر سر پدر و مادر نگذاریم  و متوجه باشیم ک آن ها جوانیشان را برای ما صرف کرند و هر چه قدر هم که تلاش کنیم نمی توانیم محبت آنها را جبران نماییم چه رسد به اینکه بخواهیم نعمت های الهی را سپاسگزاری کنیم.

9- دائما متذکر باشیم که هر چه داریم از خداوند از که پدر و مادری فداکار نصیب ما فرمود.

10- قدر نعمت سلامیت خود را داشته باشیم چون خداوند هر طور بخواهد می تواند خلق کند

11- همیشه به یاد مرگ باشیم

مصداق عملی آیه :

اهل بیت (سلام الله علیها) به خوبی درک کرده بودند که نیروی جوانی شان نعمتی است از طرف خداوند پس از این نیرو در راه خداوند استفادده و آن را صرف کردند.