?تا چه در این دل بریزیم…

✍️حضرت آیت الله #جوادی_آملی.

?اين روح ما آن‌قدر قدرت دارد كه اين آسمان و زمين را در گوشه ذهن خود جا مي‌دهد. يك بيان نوراني از حضرت امير(سلام الله عليه) است، فرمود: ظرف‌ها را شما در دنيا ديديد.
روح، ظرفيت يك سلسله مطالب دارد؛ اما اين ظرف با ظرف‌هاي دنيا فرق مي‌كند. ظرف‌هاي مادّي ظرفيّتش مشخص است.

? اگر ظرفي ظرفيّت پنج ليتر آب دارد، وقتي دو ليتر آب رفت، اين ديگر ظرفيت پنج ليتر را ندارد، فقط آماده پذيرش سه ليتر است. هر مظروفي ظرف خودش را اشغال مي‌كند؛ اما قلب ما و روح ما و جان ما كه ظرف معارف است، خاصيّت آن اين است كه هر اندازه مظروف بيايد، اين مهمان‌ها را پذيرايي مي‌كند، خودش وسيع‌تر مي‌شود، اين مظروف، اين ظرف را وسيع‌تر مي‌كند؛ «كُلُّ وِعَاءٍ يَضِيقُ بِمَا جُعِلَ فِيهِ إِلاَّ وِعَاءَ الْعِلْمِ فَإِنَّهُ يَتَّسِعُ»

?اخلاق هم همين طور است، معارف هم همين طور است. چرا ما به آنجا نرسيم. اين ظرفيت كه براي ما هست، مرتب هم به ما گفتند ياد بگير و مرتب هم گفتند، دو لحظه آن در يک حدّ نباشد. جامعه را عقل و عدل اداره مي‌كند، اگر ـ خداي ناكرده ـ انسان بيراهه برود، آن بيماري‌هاي بدخيم هم همين را توسعه مي‌دهد. اين دل ظرفيت دو جانبه را دارد؛ كفر اگر بيايد وسيع‌ترش مي‌كند, شرارت بيايد وسيع‌ترش مي‌كند, شقاوت بيايد وسيع‌ترش مي‌كند، تا چه در اين دل بريزيم. اين دل ظرفيت فراواني دارد

?جلسه درس اخلاق (۱۳۹۷/۰۲/۱۳)