تشنه به دوغ تازه

در بازار دروازه تهران، يك شخص دوغ فروشى بود و دكانى داشت. براى جلب توجه مشترى و فروش دوغ، ملاقه پر از دوغ را از داخل ظرف بالا مى‏ آورد و خالى مى ‏كرد و صدا مى ‏زد: تشنه به دوغ تازه تشنه به دوغ تازه! جناب شيخ رجبعلى خياط مى ‏گفت: وقتى اين دوغ فروش از دنيا رفت، يك روزى رفتم سر قبرش، ديدم در داخل قبر (برزخى) هم مى ‏گويد: تشنه به دوغ تازه تشنه به دوغ تازه!

پس آن چه انسان در دنيا به آن عادت كرد و ملكه‏ اش شد در برزخ همان همراه او هست و به آن خوى ‏ها محشور مى‏ شود.

?تحفه معلم:سیدعلی اکبر صداقت