#تفسیر_قرآن_کریم (ادامه تفسیر آیه ٣۰ سوره آل عمران)
#تفسیر_قرآن_کریم
(ادامه تفسیر آیه ٣۰ سوره آل عمران)
?بحث تجسم اعمال
? تجسم اعمال به معنای به شکل، جسم و پیکر در آمدن موجودات غیرمادی مانند عقاید، اخلاق و اوصاف، افعال و آثار انسان است. قرآن و روایات دلالت دارند بر این که هر عملی که انسان در این جهان انجام می دهد؛ دو صورت و دو ظهور و دو هویت دارد و با یکی از آنها در این دنیا تمثّل می کند و با دیگری در آخرت
? مثلاً نماز در این دنیا عبارت است از یک سِری ذکرها و حرکات که هویت دنیوی نماز را تشکیل می دهند؛ ولی همین نماز در آخرت ظهور دیگری دارد و همچنین است اعمال ناشایست. زیرا اقتضای این عالم آن است که عمل به این صورت جلوه کند و اقتضای عالم آخرت آن است که عمل به شکل اصلی و واقعی خود ظاهر شود
?ملاصدرا در این مسئله می گوید: شکی نیست که هر عملی هم در نفس و هم در خارج دارای اثری است و همان طور که اعمال و رفتار هر کس در خارج دارای آثار وجودی خاص است، در نفس نیز اثر می گذارد. از طرف دیگر هر یک از ملکات نفسانی، در هر یک از مواطن، دارای ظهور و اثری است که نحوه اثر آن در هر یک از مواطن متفاوت است و همان طوری که اعمال خارجی در نفس اثر می گذارند، ملکات نفسانی نیز در خارج اثر می کنند.
? مثلاً غضب، کبر، عجب، حسادت و غیره که از گناهان نفسانی هستند، آثاری از آنها در خارج ظاهر می شود. یکی از مواطن، موطن آخرت است و بعید نیست که مثلاً غضب که یکی از ملکات و صفات نفسانی است در نشأت آخرت به صورت آتش مجسم شود و صاحب آن را بسوزاند.
?از میان اقوال؛ این قول موافقان بسیاری دارد و آیات و روایات بسیاری نیز؛ آن را تأئید میکند.