#تفسیر_قرآن_کریم
(تفسیر آیات ۴۵ و ۴۶ سوره هود)

?آیات فوق، یکى دیگر از عالى ترین درس هاى انسانى و تربیتى را در ضمن بیان سرگذشت نوح(ع) منعکس مى کند، درسى که در مکتب هاى مادى مطلقاً مفهوم ندارد، اما در یک مکتب الهى و معنوى یک اصل اساسى است

?پیوندهاى مادى (نسب، خویشاوندى، دوستى و رفاقت)، در مکتب هاى آسمانى همیشه تحت الشعاع پیوندهاى معنوى است. در این مکتب، نور چشمى و امتیاز خویشاوندى در برابر پیوند مکتبى و معنوى مفهومى ندارد.

?آنجا که رابطه مکتبى وجود دارد، سلمان فارسىِ دور افتاده، که نه از خاندان پیامبر؛ نه از قریش، و نه حتى از اهل مکّه بود، بلکه اصولاً از نژاد عرب نبود،[سَلْمانُ مِنّا أَهْلَ الْبَیْت] مى شود، ولى فرزند واقعى و بلا فصل پیامبرى همچون نوح بر اثر گسستن پیوند مکتبیش، آن چنان طرد مى شود که با «إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ» روبرو مى گردد

?به همین دلیل، در احادیث اهل بیت، درباره شیعیانى که تنها نام «تشیع» بر خود مى گذارند، و اثری از تعلیمات اهل بیت؛ در زندگانى آنها دیده نمى شود، جمله هاى صریح و تکان دهنده اى مى خوانیم که بیانگر همان روش قرآن است

?از امام رضا(ع) نقل شده: روزى پرسیدند: مردم این آیه را چگونه تفسیر مى کنند: «إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِح» یکى عرض کرد: معنى آن این است که فرزند نوح (کنعان) فرزند حقیقى او نبود. امام فرمود: نه، چنین نیست، او به راستى فرزند نوح بود، اما هنگامى که گناه کرد، و از جاده اطاعت فرمان خدا قدم بیرون گذاشت، خداوند فرزندى او را نفى کرد، همچنین کسانى که از ما باشند ولى اطاعت خدا نکنند، از ما نیستند