همیشه یاد بگیریم درخواست هامون را مودبانه و نه طلبکارانه بیان کنیم حال طرف مقابلمون حقیر و ضعیف باشه یا در رتبه و شآن بالاتر….هر موقع هم خواستیم اون درخواست رامطرح کنیم ببینیم در جایگاه قرارداریم که بیان کنیم یا اون حق جزیی از حقوقمون هست که طلب کنیم یا فقط خودخواهانه داریم پیگیری می کنیم. البته خودمون راهم جای طرف مقابل هم بگذاریم ببینیم چقدر مستحق این حقمون بودیم…چقدر اجازه داریم وقت افراد رابخاط دریافت به اصطلاح حقمون تلف کنیم…نکنه داریم زیاده طلبی میکنیم…اونوقت اگر لطفی هم در حقمون شده را وظیفه نمی دونیم و حتی قضاوت عجولانه هم نمی کنیم. همیشه خوبی در حقمون این نیست که هرچی خواستیم اون هم بدون تلاش بدست بیاریم .ی وقتایی سختکوشی نیازه تا برسیم به آنچه باید برسیم…البته سخته فهم این چیزها برای کسی که نمیخواد بفهمه…تاکجا باید رویه مون این باشه…دغدغه مندی برای نمره و کم کاری های خود راپاحساب دیگران گذاشتن وحتی قضاوت های نابجا هم داشتن…
#تلنگر