دلم به تلاطم مثل کارونه
به یاد شلمچه یاد مجنونه

چه حس غریبی داره این خاکا
که بغض دلم رو داره میشکونه

خورده پیوند با چفیه و سربند
دلی که بیتابه مثل اروند

غرق آهم جامونده ی راهم
دلمو شکسته بار گناهم

رو این خاکا میذارم سر
منم رزق شهادت میگیرم آخر

حبیبی یا حبیب الله
حسین یامولا یاثارالله