حضرت أميرمؤمنان علی علیه السلام در ساحت مسجد نشسته بودند و مردم گرداگرد آن حضرت بودند.
حضرت أميرمؤمنان علی علیه السلام در ساحت مسجد نشسته بودند و مردم گرداگرد آن حضرت بودند.
شخصی برخاست و گفت:
ای امیرمؤمنان! شما در همان جایگاهی هستید که خداوند شما را در آن قرار داده است، درحالیکه پدرت در آتش جهنم عذاب میشود!!
امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمودند:
«ساکت باش! خدا دهانت را بشکند! به آن خدایی که حضرت محمد (صلیاللّٰهعلیهوآله) را به حق به پیامبری مبعوث نمود، اگر پدرم دربارهٔ هر گنهکاری بر روی زمین شفاعت کند، قطعا خداوند شفاعت او را دربارهٔ آنان میپذیرد.
آیا پدرم در آتش عذاب بشود، درحالیکه پسرش قسمت کنندهٔ بهشت و دوزخ است؟
سوگند به خدایی که حضرت محمد (صلیاللّٰهعلیهوآله) را به حق برانگیخت، همانا نور ابوطالب نور همه آفریدگان را خاموش میکند، مگر پنج نور حضرت محمد و فاطمة و حسن و حسین و نور امامان از فرزندانش را.
بدانید که نور ابوطالب از نور ما اهل بیت است، خداوند نور او را دو هزار سال پیش از خلق حضرت آدم آفرید»
?بحارالأنوار مجلد ۳۵ ، ص ۱۱۰ .