#نهج_البلاغه

حضرت اميرالمومنين در حكمت ٢٩١ فرمودند:
گناهي كه پس از آن به اندازه دو ركعت نماز مهلت برايم باشد مرا نگران نميكند چرا كه در اين نماز يا پس از آن ، عفو و عافيت را از خدا مي طلبم و توبه ميكنم

تدبر در روايت :

١- گناه في نفسه انسان را اندوهگين ميكند.

٢-اگر بعداز گناه به نماز برسيم ، نماز اثر گناه را محو ميكند.

٣-گناه يك بيماري است كه در نماز بايد طلب عافيت كرد.

٤-نقش نماز كفاره گناهان است .

٥-درد و درمان در خود انسان است ، خودش گناه كرد خودش هم بايد درمانش كند.

٦-انسان خلاف ميكند اما فطرتش او را بسوي پشيماني مي كشاند.

٧-خلاف دنباله دار هم قابليت بي اثر شدن و خنثي شدن دارد.

٨- گناه، انسان را از انسانيت خارج ميكند اما بواسطه نماز ميتواند به حقيقت خود برگردد.

٩- گاهي بعد از گناه به اندازه دو ركعت نماز هم وقت نداريم .

١٠- وقتي رابطه ما با خدا خوب باشد (نماز) ، خدا دل مردم را از ما راضي ميكند.

١١-پوشش عافيت قويتر از مغفرت است به همين دليل حضرت درخواست عافيت كردند.

١٢-نماز يأس را مرتفع ميكند

١٣- از خدا درخواست كنيم اساسا گناهي مرتكب نشويم .

١٤-دعاي بعد از نماز مستجاب است

١٥-عافيت حقيقي يعني بدون گناه زندگي كردن.

١٦-نقش دو ركعت نماز حقيقي و خالصانه، محو گناه است .

١٧-اگر انسان بعد از نماز خود را غمگين مي بيند يا نماز صحيحي نخوانده يا درخواست عافيت نداشته است .

١٨-توفيق نماز و طلب عافيت نصيب هركس بشود، غصه ها بر او مسلط نميگردد.

١٩-عافيت همان حقيقت توبه است .

٢٠-براي طلب عافيت بايد به همه خدايي خدا رجوع كرد(الله)

٢١-چون نماز حقيقي قرب مياورد ، دستش براي “طلب” باز است.

٢٢-راه نجات از گناه در اختيار همه هست .

٢٣-گناه، ايجاد فاصله با خداي سبحان ميكند حال فرد با نماز، خود را در جايگاه انس
قرار دهد و خودش را دور نكند .

٢٤-ذنب، گناه دنباله دار است پس نماز ادامه گناه را قطع ميكند.

٢٥-بعد از نماز انسان بيشتر متوجه عيوب خود ميشود چون در پرتو نور قرار گرفته است .

٢٦-انسان بعد از نماز وجيه و آبرودار ميشود و ميتواند از خداي سبحان درخواستي داشته باشد.

٢٧-و در پايان نمازي حقيقي است كه نورانيت آن موجب اخراج ما از ظلمت و تشخيص عيوب شود و ما را به درخواستهاي متعالي و كمال گرا سوق دهد.

استاد بروجردي

كلاس شرح نهج البلاغه