?? حکمت ۳۹۹ نهج البلاغه

حقوق متقابل پدر و فرزند

إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ حَقّاً، وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ حَقّاً. فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ أَنْ يُطِيعَهُ فِي كُلِّ شَيْءٍ، إِلاَّ فِي مَعْصِيَةِ اللّهِ سُبْحَانَهُ؛ وَحَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ، وَيُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ.

فرزند بر پدر حقى دارد و پدر را نيز بر فرزند حقى است.

حق پدر بر فرزندان اين است كه در همه چيز جز در معصيت خداوند سبحان از او اطاعت كنند و

حق فرزند بر پدر اين است كه
نام نيك بر او بگذارد و
او را به‌خوبى ادب آموزد (و تربيت كند) و
قرآن را به او تعليم دهد.