وَ آتُوا الْيَتامي‏ أَمْوالَهُمْ وَ لا تَتَبَدَّلُوا الْخَبيثَ بِالطَّيِّبِ وَ لا تَأْکُلُوا أَمْوالَهُمْ إِلي‏ أَمْوالِکُمْ إِنَّهُ کانَ حُوباً کَبيراً؛ اموال یتیمان رابعد از بلوغ به دست آنها بدهید و مال بد و نامرغوب خود را به مال خوب ومرغوب آنها تبدیل نکنید     2   نساء

1- دادن اموال یتیم به یتیم وقتی به حد رشد رسید از وظایف کسی است که اموال نزد اوست

2- نباید اموال یتیم را با اموال بد خودمان عوض کنیم و یا اینکه اموالشان را با اموالمان مخلوط کنیم

3- ذکر این آیات در مورد برگرداندن اموال یتیمان نشان دهنده اهمیت موضوع است

4- خداوند اخطار داده که خوردن اموال یتیم گناهی بزرگ است تا بعدا اظهار بی اطلاعی نکنیم

5- چون یتیم پشتوانه خود (پدر و مادر) خود را از دست داده نباید ما هم پشتوانه اقتصادی او را تصاحب  کنیم

6- حتی اگر یتیم از اموال خودش آگاهی ندارد دلیل نمی شود که اموال او را مالک شویم

7- در صورت خوردن اموال یتیم گناهی بزرگ مرتکب شده ایم یعین علاوه بر یتیم طرف حساب ما خداوند می شود پس باید مواظب باشیم.

8- احوال یتیم را به خودش بدهیم نه اینکه آن را به فردی بدهیم که آن را از بین می برد چون ما مسئول هستیم

9- در حفظ و برگرداندن امانت کوشا باشیم بخ خصوص امول یتیم

10- در امانت خیانت نکنیم

11- مقدار مال یتیم که نزد ماست مشخص باشد تا با اموال ما مخلوط نشود

یتیم نوازی را از مولی متقیان امیرالمومنین بیاموزیم..