#خاطرات_شهدا
#خاطرات_شهدا
يک شب منزل يکی از دوستان
با هم خوابيده بوديم.
صبح اذان رو که دادند بيدار شديم ، نمازصبح رو خونديم. سيد مقيد بود هر روز مقداری قرآن بخونه. قرآنش رو هم خوند و خوابيديم. تازه گرم خواب بوديم که يک دفعه صدايی شنيدم! از خواب پريدم و ديدم سيد دو دستی محکم به سرش ميزنه. گفتم سيد چته چيکار می کنی!؟
گفت بدبخت شدم نماز صبحمون قضا شد!! شرمنده حضرت زهرا (س) شديم.
گفتم سيدجان ما که نمازمون رو خونديم تازه مگه يادت رفته ، بعد از نماز قرآن هم خوندی!!
تا من اين حرف رو زدم آرامش به چشمانش برگشت.
گفتم حالا که خيالت راحت شد بگير بخواب ، بذار ماهم بخوابیم .
بعدها در جایی خواندم که مقام معظم رهبری فرمودند:
اين حديث تنم را لرزاند که امام صادق (ع) فرمودند: اگر يک نماز صبح از کسی قضا شود ؛ کل دنيا طلا شود و در راه خدا بدهد جبران آن نماز قضا نخواهد شد.
بعدها راز نگرانی سيد از قضا شدن نمازش رو فهميدم.
سيد يک روز حرف خيلی عجيبی به من زد که هنوز هم باورش برای ما مشکله.
به من گفت: ۱۵ ساله که نماز صبح من قضا نشده!!
من تو ذهنم حساب کردم ديدم سيد زمان شهادت ۲۹ساله بود!! يعنی دقيقًا هيچ نماز صبح قضايی نداشت.
بی اختیار ياد جمله حاج حسين يکتا افتادم: ميگفت خيليها ميپرسند چکار کنيم شهيد بشيم يا دست کم مقام شهدا رو داشته باشيم.
حاج حسين يه کد خيلی خوب به ما داد و فرمودند:
شهدا اول مراقبت از دلهاشون کردند و مدافع قلب شدند ، بعد مدافع حرم شدند ، در روايتی میفرمايد:
القَلْبُ حَرَمُ اللهِ
فَلا تُسْكِنْ فِي حَرَمِ الله غيَرَ الله.
قلب شما حرم خداوند است ، در اين حرم الهی غير خدا را راه ندهيد.
مدافعان حرم ، اول از حرم خدا خيلی خوب دفاع کردند که بهشون لياقت دفاع از حرم حضرت زينب س رو دادند…
#شهیدسیدمیلاد_مصطفوی
? مهمان شام
? اللهم عجل لولیک الفرج…?