?خطر قرائت نارسا از دين?

❄️دين قرائت هاى گوناگون را مى پذيرد و نوع قرائت از دين در تأثيرگذارى و ترويج دين يا در آسيب پذيرى و تنفير دين نقشى اساسى دارد. از اين رو قرائت نارساى مفاهيم دينى و ارائه دين در قالب هاى تنگ و نارسا موجب آسيب اساسى به دين و ديندارى مى شود.

سفارش اميرمومنان على (ع) به عبدالله بن عبّاس، هنگامى كه او را براى گفتگو با خوارج مى فرستاد، بيانگر اين امر است كه دين قرائت هاى گوناگون مى پذيرد، و خوارج مفاهيم دينى را نارسا درمى يافتند و تنگ نظرى خود را بر دين تحميل مى كردند و بر اين مبنا به تنسّكى خشك و بى روح كشيده شدند. از تعبير آن حضرت كه «فَإِنَّ الْقُرْآنَ حَمَّالٌ ذُو وُجُوهٍ، تَقُولُ وَ يَقُولُونَ.»
( نهج البلاغه ، نامۀ ۷۷ ) (قرآن تاب معني هاى گونه گون دارد. تو چيزى ـ از آيه اى ـ مى گويى، و خصم تو چيزى ـ ديگر ـ مى گويد)، مى توان دريافت كه واقعيت همين است.
?وقتى اشخاص خشك مغز و متحجّر، كج فهم و بى بصيرت، تنگ نظر و نابخرد متولى دين شوند و به بيان مفاهيم دينى بپردازند، روشن است كه چه بر سر دين و ديندارى مى آيد؛ همان مى شود كه به دست خوارج بر سر دين و ديندارى رفت، چنان كه امام باقر (ع) فرموده است :
?الکافی ، کلینی ، ج ۱ ، ص ۴۰۵

?دين وسيع و باز است وليكن خوارج به سبب جهالت و نادانى شان [ امور را ] بر خود سخت و تنگ مى گرفتند.

❄️هر مفهومى از مفاهيم دين اگر دستخوش تنگ نظرى، كج فهمى، كوته بينى و ضعف فكرى شود، صورتى نارسا و نابسامان پيدا مى كند كه هر انسان فهيم و خردورزى را به نفى و مقابله با آن و حتّى سستى در باورهاى دينى و دين گريزى مى كشاند.