بايد وضع موجود انقلاب را بازخواني کنيم و جايگاه آن را نسبت به هدف توحيدي‌اش بسنجيم، تا

اولاً: معني ريزش‌هاي افراد را در آن به درستي درک کنيم.

ثانياً: جايگاه مشکلات را در غفلت از روح توحيدي و غرب‌زدگي پنهان خودمان بشناسيم.

رهبر معظم انقلاب«حفظه‌الله‌تعالي» در همين رابطه موضوع خودي و غير خودي را نسبت به انقلاب تبيين کردند تا بفهميم ريشه‌ي مشکلات پيش آمده توسط غير خودي‌ها است يا به جهت انقلاب. فرمودند:

«خودي آن است که دلش براي اسلام مي‏ تپد؛ دلش براي انقلاب مي‏تپد؛ به امام ارادت دارد؛ براي مردم به صورت حقيقي - نه ادّعايي- احترام قائل است. غير خودي کيست؟ غير خودي کسي است که دستورش را از بيگانه مي‏ گيرد؛ دلش براي بيگانه مي‏تپد؛ دلش براي برگشتن امريکا مي‏ تپد. غير خودي آن کسي است که از اوايل انقلاب در فکر ايجاد رابطه‌ي دوستانه با امريکا بود. به امام اهانت مي‏کرد؛ اما براي امريکا اظهار علاقه مي‏نمود! کسي به امام اهانت مي‏کرد، ناراحت نمي‏شد؛ اما اگر کسي به دشمنان بيرون از مرز يا همدستان آن‌ها اهانت مي‏کرد، ناراحت مي‏شد! اين‌ها غريبه‏ اند».[1]

تا نفهميم در بيرونِ فرهنگ شيعه چه خبر است، نمي‌توانيم جوان‌مان را به فرهنگ شيعه جذب ‌بکنيم. بايد روشن شود فرهنگ شيعي، آن نيست که انجمن حجتيه مي‌شناسد، مي‌توان گفت اين خودش يک نوع تخدير است که تحت تأثير فرهنگ استکبار پيش آمده است، به گفته‌ي امام خميني«رضوان‌الله تعالي‌عليه»:

«آمريکا و استکبار در تمامي زمينه‌ها افرادي را براي شکست انقلاب اسلامي در آستين دارند، در حوزه‌ها، در دانشگاه‌ها مقدس‌نماها را که خطر آنان را بارها و بارها گوشزد کرده‌ام، اينان با تزويرشان از درون، محتواي انقلاب و اسلام را نابود مي‌کنند، اين‌ها با قيافه‌اي حق به جانب و طرفدارِ دين و ولايت، همه را بي‌دين معرفي مي‌کنند، بايد از شرّ اين‌ها به خدا پناه بريم.»[2]

منبع:

[1] - خطبه ‏هاي نماز جمعه‏ در تاريخ ۱۳۷۸/۰۵/۰۸
[2] - صحیفه امام، ج21،ص87.