خوشا به حال زنی که
پیامبر خدا به شدت گریه می‌کرد. امیرالمؤمنین پرسید: پدر و مادرم به فدایت، چرا گریه می‌کنید؟ فرمود: زنان امتم را در عذاب دیدم. فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) پرسید: مگر چه کرده بودند؟ فرمود: زنانی از موهایشان آویزان بودند، آن‌ها موهایشان را از مردان نامحرم نمی‌پوشاندند. زنانی از زبان‌شان آویزان بودند، آن‌ها شوهران‌شان را می‌آزردند… زنانی از پاهایشان آویزان بودند، آن‌ها بدون اجازه شوهر از خانه خارج می‌شدند. زنانی گوشت بدنشان را می‌خوردند، آن‌ها خود را برای مردم زینت می‌کردند…
و در نهایت فرمود:
وَيْلٌ لِامْرَأَةٍ أَغْضَبَتْ زَوْجَهَا وَ طُوبَى لِامْرَأَةٍ رَضِيَ عَنْهَا زَوْجُهَا[1]
وای بر زنی که شوهرش رو عصبانی کند، و خوشا به حال زنی که شوهرش از او راضی باشد.
از حرف‌های فمینیستی بگذریم… باور کنیم قیامتی در کار است و برایش برنامه‌ریزی کنیم…
[1] وسائل الشيعة، ج20، ص: ۲۱۳
