#در_معیّت_اصحاب_اباعبدالله_علیه_السلام
#در_معیّت_اصحاب_اباعبدالله_علیه_السلام
بُریر بن خضیر همدانی مردی شجاع، دانشمند و قاری قرآن بود
او قاری برگزیده کوفه که بر قرائت قرآن آگاهی کامل داشت و به ”سیدالقُراء“ معروف بود. همچنین از او با عنوان سرآمد قاریان مردم روزگار خویش یاد کرده‌اند.
او پارسایی زهد پیشه بود و از یاران امام علی (ع) و از تابعین به شمار می‌آمد. و در شهر کوفه مقامی بلند و شهرتی به‌سزا داشت. به نوشته مامقانی، بُرَیر دارای کتابی به نام القضایا و الاحکام است که مطالب آن را از قول امام علی (ع) و امام حسن (ع) نقل کرده است. مامقانی این کتاب را از اصول معتبر شیعه دانسته است پس بُرَیر راوی روایات آن دو بزرگوار بوده است. اگرچه سید محسن امین و تستری این قول را رد کرده‌اند و گفته‌اند که در جای دیگری از این کتاب نام برده نشده است
بُرَیر کسی است که شب عاشورا شوخی می‌کرد و می‌خندید. عبدالرحمن بن عبد ربه انصاری به او گفت که این لحظات، لحظات شوخی نیست. بُرَیر در پاسخ گفت: به خدا همه آنانی که مرا می‌شناسند، می‌دانند که نه در جوانی و نه در سالخوردگی باطل را دوست نداشته‌ام. اما این ساعت، ساعت دیگر است. من ساعتی خوش‌تر و لذت‌بارتر از این سراغ ندارم. اکنون می‌بینم فاصله من و بهشت جز شمشیرها چیز دیگر نیست. من امروز به هدف زندگی‌ام رسیده‌ام. چرا نخندم و لذت نبرم؟
بُریر روز عاشورا در خدمت امام بود و پس از شهادت حر به میدان نبرد رفت و به شهادت رسید.
?منتهی الامال ولهوف
