​در کتاب گران سنگ مکیال المکارم 80 وظیفه و تکلیف ما نسبت به حضرت مهدی در عصر غیبت بیان شده است که به شرح زیر است:

1. تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی‌های آن حضرت
2. رعایت ادب نسبت به او
3. اظهار محبت نسبت به آن حضرت به طور خاص
4. محبوب نمودن او در میان مردم
5. انتظار فرج و ظهور آن حضرت
6. اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار
7. ذکر مناقب و فضائل آن حضرت علیه السلام
8. اندوهگین بودن مؤمن از فراق آن حضرت
9. حضور در مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت
10. تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت
11. سرودن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت
12. خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت
13. قیام به هنگام یاد شدن نام و یا القاب آن حضرت
14. گریستن بر فراق آن حضرت
15. گریاندن بر فراق آن حضرت
16. خود را به گریه کنندگان شبیه نمودن بر فراق آن حضرت
17. درخواست معرفت امام عصر علیه السلام از خداوند عزوجل
18. تداوم درخواست معرفت آن حضرت
19. مداوت به خواندن دعای غریق (یا الله، یا رحمن، یا رحیم، یا مقلب القلوب …)
20. دعا در زمان غیبت آن حضرت
21. شناختن علامت‌های ظهور آن حضرت
22. تسلیم بودن و عجله نکردن
23. صدقه دادن به نیابت آن حضرت
24. صدقه دادن به قصد سلامتی آن حضرت
25. رفتن به حج به نیابت آن حضرت
26. فرستادن نایب که از طرف آن حضرت حج کند
27. طواف بیت الله الحرام به نیابت آن حضرت
28. نایب ساختن دیگری تا از طرف آن حضرت طواف نماید
29. زیارت مشاهد رسول خدا و ائمه معصومین (علیهم السلام) به نیابت از مولایمان
30. استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت علیه السلام
31. سعی در خدمت کردن به آن حضرت
32. اهتمام ورزیدن به یاری آن حضرت
33. تصمیم قلبی بر یاری کردن آن حضرت در زمان حضور و ظهور او
34. تجدید بیعت با آن حضرت علیه السلام بعد از فرایض همه روزه و هر جمعه
35. صله آن حضرت علیه السلام به وسیله مال
36. صله شیعیان و دوستان صالح امامان علیهم السلام به وسیله مال
37. خوشحال کردن مؤمنین
38. خیرخواهی برای آن حضرت علیه السلام
39. زیارت کردن آن حضرت علیه السلام
40. دیدار مؤمنین صالح و سلام کردن بر آنان
41. درود فرستادن بر آن حضرت علیه السلام
42. هدیه کردن ثواب نماز به آن حضرت علیه السلام
43. هدیه نماز مخصوص
44. نماز هدیه به آن حضرت به گونه مخصوص در وقت معین
45. اهداء قرائت قرآن به آن حضرت
46. توسل و طلب شفاعت از خداوند به وسیله آن حضرت
47. دادخواهی و توجه نمودن و عرض حاجت به آن حضرت
48. دعوت کردن مردم به آن حضرت
49. رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آنها و رعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار
50. خشوع دل هنگام یاد آن حضرت
51. عالم باید عملش را آشکار سازد
52. تقیه کردن از اشرار و مخفی داشتن راز از اغیار
53. صبر کردن بر اذیت و تکذیب و سایر محنت‌ها
54. درخواست صبر از خدای تعالی
55. سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت آن حضرت
56. پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت علیه السلام در آنجا مورد تمسخر باشد
57. تظاهر با ستمگران و اهل باطل
58. ناشناس ماندن و پرهیز از شهرت یافتن
59. تهذیب نفس
60. اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت
61. موفق شدن بر توبه واقعی و بازگرداندن حقوق به صاحبان آنها
62. پیوسته به یاد آن حضرت بودن
63. به آداب آن حضرت عمل نمودن
64. دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از نسیان یاد آن حضرت علیه السلام
65. اینکه بدنت نسبت به آن حضرت خاشع باشد
66. مقدم دانستن خواستة آن حضرت بر خواسته خود
67. احترام کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرت (مانند سادات علوی و علمای دینی)
68. بزرگ داشتن اماکنی که به قدوم آن حضرت علیه السلام زینت یافته‌اند
69. وقت ظهور را تعیین نکردن
70. تکذیب و دروغ شمردن وقت گذاران ظهور
71. تکذیب کردن مدعیان نیابت خاصه آن حضرت علیه السلام در زمان غیبت
72. درخواست دیدار آن حضرت با عافیت و ایمان
73. اقتدا و تأسی جستن به اخلاق و اعمال آن حضرت
74. حفظ زبان از یاد غیر خدا و مانند آن
75. خواندن نماز آن حضرت
76. گریستن در مصیبت مولایمان شهید مظلوم حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام
77. زیارت قبر مولایمان آقا ابا عبدالله الحسین علیه السلام
78. بسیار لعنت کردن بر بنی امیه در آشکار و پنهان
79. اهتمام و همت کردن در ادای حقوق برادران دینی
80. مهیا کردن سلاح و اسب در انتظار ظهور آن حضرت (منظور آماده باش بودن)

برگرفته از کتاب گرانسنگ “مکیال المکارم” تالیف مرحوم آیت الله سید محمدتقی موسوی اصفهانی (جلداول) 

منبع: besuyezohur.ir