اگر غم در زندگی شما حضوری فعال دارد و به طور افراطی عاشق تنهایی هستید…. شاید شما هم افسرده اید!
اما این جا چراغی روشن است:
- بی جهت خودخوری نکنید، برخی رویدادها، خارج از کنترل ماست.
- نگویید «من همیشه بازنده ام!» بگویید «تلاشم خوب بود ولی در آینده به تلاش بیشتری نیاز دارم.»
- نسبت به خودتان سخت گیر، پرتوقع و سرزنش گر نباشید؛ اگر این مشکل مربوط به دوستتان بود، می گفتید چگونه برخورد کند؟!
- بیش تر با شوخ طبع ها دم خور شوید.
- ورزش کنید؛ همیشه و همه جا.
- راه کارهای مسأله گشایی و برقراری روابط اجتماعی را بیاموزید.
- از گذشته، آینه دق نسازید و آینده را تاریک نبینید.
- از تأثیر شگرف دعا و دیگر برنامه های مذهبی غافل نباشید.

دوازده نشانه بیداری و سرزندگی روح:

۱. لذت بردن از هر لحظه زندگی.
۲. شکرگزاری و قدردانی از آفریدگار در هر فرصتی.
۳. داشتن لبخندهای غیر ارادی.
۴. احساس پیوستگی با دیگر موجودات و طبیعت.
۵. عدم علاقه به هرگونه قضاوت در مورد دیگران.
۶. عدم علاقه به هرگونه قضاوت در مورد خودتان.
۷. عدم توانایی برای هرگونه نگرانی و دلواپسی.
۸. عدم علاقه به هرگونه درگیری.
۹. عدم علاقه به اینکه به کارهای دیگران فکر کنید و یا دلایل آن را بررسی کنید.
۱۰. تمایل زیاد به اینکه اجازه دهید زندگی خودش مسیرش را طی کند به جای اینکه مسیر آن را مشخص و تعیین کنید.
١١. تمایل به اینکه به طور همزمان تصمیم بگیرید و عمل کنید ، به جای اینکه به تجربیات و ترس های گذشته خود رجوع کنید.
١٢. دستیابی به نیروی عشق ورزیدن به دیگران، بدون انتظار برای بازگشت.

پی نوشت

سایت محدثه بلاغ