آیت الله انصاری (قدس سره) به سه شخصیت مهم احترام فوق العاده ای قائل بودند،
یکی به مرحوم سید علی ابن طاووس و دوم به مرحوم حافظ و سوم به مرحوم آخوند ملا حسینقلی همدانی.

باری داب و روش تربیت ایشان همان راه و شیوه مرحوم آخوند ملا حسینقلی همدانی بود. یعنی التزام کامل به شرع اسلام و اینکه سالک تنها از طریق شرع است که می تواند به جایی برسد، حاصل حرفش این بود که بدون عمل به احکام شرع، سالک راه به جائی نمی برد.

آیت الله انصاری (قدس سره) می فرمودند که: تعبیت کامل از علماء شریعت اولین قدم سالک است و خطر مهمی که سالک در این مسیر دارد بدبینی به علماء شریعت است.

ایشان خود بسیار ملتزم و متعبد به شرع بودند، علاوه بر انجام واجبات و ترک محرمات، تمام مستحبات و پرهیز از مکروهات را در حد توان انجام می دادند، همیشه دائم الوضوء بودند که اگر نیمه شب چند بار از خواب بیدار می شد، چشمها را نمی بست بلکه برمی خواست و مجددا وضو می ساخت و سپس به بستر می رفت.

و تقیدش به شرع چنان بود که در سخنانش به جای عبارات عرفا و دراویش از واژه ها و اصطلاحات حدیث و اخبار استفاده می کرد.

آیت الله انصاری (قدس سره) هیچ وقت کسی را که کار نمی کرد و سرباز جامعه بود به سلک شاگردان خود راه نمی داد چون می فرمود: در روایت چنین شخصی لعن شده است.

در سفر و حضر نماز را مقید بود که اول وقت بخوانند و به تمام این موارد دستور می دادند و تاکید داشتند اگر نوافل یومیه و شبانه ترک شد حتما قضای آن بجای آورده شود.

?درکوی بی نشان ها