دعایی از امام على عليه السلام:

خداى من! چه گناهان بزرگى را بردبارى نمودى و آنها را با نعمت هايت پاسخ دادى! و چه بسيار نافرمانى هايى كه به كَرَمت، از آشكارسازى آنها گذشتى. خداى من! اگر در نافرمانى تو عمرم طولانى گردد و در نامه عمل، گناهم بزرگ شود، من جز بخشش تو را آرزومند نخواهم بود و جز خشنودى تو را اميدوار نخواهم گشت…
خداى من! وقتى درباره گذشت تو مى انديشم، خطاهايم در نظرم كوچك مى گردند. آن گاه، عظمت بازخواست تو را به ياد مى آورم، و گرفتارى ام بزرگ مى نمايد…
آه از آن وقت كه من در نامه عمل، بدى اى را بخوانم كه فراموش كرده ام و تو آن را به شمار آورده اى و مى فرمايى: «بگيريدش!». واى به حال بنده اى كه اقوامش نمى توانند نجاتش دهند و قبيله اش نمى توانند به او سودى برسانند و اگر اجازه بانگ زدن به او داده شود، همه به حالش دل مى سوزانند!…

تنبيه الخواطر جلد2 صفحه157