?? حکمت ۴۲۶ نهج البلاغه

?دو چيز ناپايدار

لاَ يَنْبَغِي لِلْعَبْدِ أَنْ يَثِقَ بِخَصْلَتَيْنِ: الْعَافِيَةِ، وَالْغِنَى: بَيْنَا تَرَاهُ مُعَافىً إِذْ سَقِمَ، وَغَنِيّاً إِذِ افْتَقَرَ.

❌ سزاوار نيست که بنده خدا به دو خصلت اعتماد کنند:
تندرستى و
توانگرى

زيرا در تندرستى ناگاه او را بيمار بينى? و
در توانگرى ناگاه او را تهيدست?.