ذکر بر سه قسم است: لفظی، عملی، قلبی.
? ذکر بر سه قسم است: لفظی، عملی، قلبی.
✅ ذکر لفظی، برای تلقین است و در آموزش و مطالعه بسیار مفید است.
مطلبی را بلند بلند بگویی و تکرار کنی تا گوش هم بشنود ? این مطلب در ذهن خواهد ماند.
مرتب بگو لا اله الا الله !
این تلقین است، تکرار آموزش هاست برای بالا بردن معرفت ها !
✅ ذکر عملی(فعلی) وقتی محقق می‌شود که با هر تکرار ذکر لفظی، مثل لا اله الا الله(خدایی جز الله نیست) فوراً در کنارش این جمله را بگذارید که جز فرمان او هم فرمانی قابل اطاعت نیست! و فرمان خدا بر فرمان هرکس دیگر مقدم است.
? وقتی آدم مخاطب یک دستور قرار میگیرد، فقط وقتی قابل اطاعت است که با حکم و دستور خداوند مطابقت داشته باشد، یا لااقل تضاد نداشته باشد❗️(حتی دستور و نهی های پدر و مادر)!
? اگر ذکر عملی شد، دیگر حتی نیاز به زبان هم ندارد، و آنوقت انسان در مقام عمل، ذاکر خواهد بود.
? مثلاً خانمی که هر دفعه باد ، چادر یا روسری اش را عقب می برد دوباره با عجله می آورد و سر جایش می گذارد و مراقب حجابش هست و آن را مرتب چک می کند، این یعنی دارد ذکر را در مقام فعل، عمل میکند.
? یا مثلاً تاجر و کاسبی که وقتی می خواهد معامله ای بکند، فوراً زنگ میزند به مرجع تقلید و می پرسد که آقا من یک معامله ای با این اوصاف (نسیه با این شرط و قیمت و…) دارم، آیا معامله من درست و شرعی است؟!
? این آدم، در مقام فعل و عمل، ذاکر است.
ادامه دارد
