رزق همراه با حکمت
?خداوند متعال در سوره زخرف آیه 32 مي‌فرماید: «ما بین مردم معیشت آن‌ها را قسمت کرديم در حیات دنیا؛ ولي همه را مساوی ندادیم و بعضي را کمتر نصیبشان کردیم بعضی‌ها را بیشتر». این کمتر و بیشتری هم به خواسته من و شما نیست؛ طبق حکمت و مصلحت او است.
در روايت مفصلی حضرت حق مي‌فرماید: « وَ إِنَّ مِنْ عِبَادِيَ الْمُؤْمِنِينَ مَنْ لَايُصْلِحُهُ إِلَّا الْغِنَى وَ لَوْ صَرَفْتُهُ إِلَى غَيْرِ ذَلِكَ لَهَلَكَ و…. بعض از بندگان مؤمن من هستند كه چيزي جز توانگري، آن‌ها را اصلاح نمي‌كند و اگر فقير شوند، هلاك مي‌شوند. برخي هم چيزي جز فقر، آن‌ها را اصلاح نمي‌كند و اگر غني شوند، هلاك مي‌شوند. کافي، ج2، ص352.»
لذا در سوره علق مي‌فرمايد:
« كلاَّ إِنَّ الْانسَانَ لَيَطْغَى*أَن رَّءَاهُ اسْتَغْنى‏؛ چنين نيست [كه شما مى‏پنداريد] به يقين، انسان طغيان مى‏كند * از اينكه خود را بى‏نياز ببيند.»
خداوند، مربی و مدیر است. جزئیات و کلیات را خیلی دقیق زیر نظر دارد و به قدر سر سوزنی از حکمت و مصالحی که مي‌داند، تخلف نمی شود.