#روایت #ﻫﯿﭻ_ﻭﻗﺖ_ﺩﻝ_نشکنیم

ﺭﻭﺯی ﻣــﺮﺩی ﻓﻘﻴﺮ ، ﺑﺎ ﻇﺮفی ﭘـﺮ ﺍﺯ ﺍﻧﮕــﻮﺭ ، ﻧــﺰﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺁﻣــﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻫﺪﯾﻪ ﺩﺍﺩ ، ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺁﻥ ﻇـﺮﻑ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺷـﺮﻭﻉ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﺧـﻮﺭﺩﻥِ #ﺍﻧﮕﻮﺭ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻫﺮ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﻧﮕﻮﺭ تبسمی ﻣﻴﻜﺮﺩ

ﺁﻥ ﻣــﺮﺩ هم ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤــﺎلی ﺍﻧــﮕﺎﺭ ﺑﺎﻝ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﻴﻜــﺮﺩ ، ﺍﺻﺤــﺎﺏ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻨﺎﺑﻪ ﻋـﺎﺩﺕ #ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩﻧـﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﻬــﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺷﺮﻳﻚ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭلی ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﮕﻮﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻌﺎﺭفی ﻧﻜﺮﺩ

ﻣﺮﺩ ﻓﻘﻴﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎلی ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﻓﺖ. یکی ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﭘﺮﺳﻴـﺪ ﻳﺎ #ﺭﺳﻮﻝ_ﺍﻟﻠﻪ ﻋـﺎﺩﺕ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺷﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺷﺮﻳﻚ ﻣﻴﻜﺮﺩﻳﺪ ، ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎئی ﺍﻧﮕﻮﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻳﺪ !!

ﺭﺳـﻮﻝ خدا صــل الله علیــه و آله ﻟﺒﺨﻨــﺪی ﺯﺩ ﻭ ﻓﺮﻣــﻮﺩ ﺩﻳﺪﻳﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎلی ﺁﻥ ﻣـﺮﺩ ﻭقتی ﺍﻧﮕﻮﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩﻡ؟ ﺍﻧﮕﻮﺭﻫﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺗﻠﺦ ﺑﻮﺩ ، ﻛﻪ ﺗﺮﺳﻴﺪﻡ ﺍﮔﺮ یکی ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺩﻥ تلخی واکنشی ﻧﺸــﺎﻥ ﺩﻫﺪ #ﺧﻮﺷﺤﺎلی ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺍﻓﺴﺮﺩگی ﻣﺒﺪﻝ‌ﺷﻮﺩ

ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺯﯾﻦ ﺃﺧﻼﻗﻨﺎ ﺑﺎﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﺑﺤﻖ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﺁل محمد