روز نهم ماه ربیع الاول
در روايت گرانقدرى آمده است كه اين روز، روز نابودى دشمن خدا بوده و اين روز و خوشحالى در آن فضيلت داشته و روز شادى پيروان آل محمد - رحمت خدا بر جميع آنان باد - مى‏ باشد. و در ميان شيعيان نيز اين روز به همين مطلب مشهور شده است. البته ساير روايات اين روايت را تاييد نمى‏ كند، ولى ممكن است بخاطر تقيه وقت را تغيير داده باشند. و با وجود اين احتمال، دور نيست اين دو وقت بگونه ‏اى با هم منطبق باشند.
بهر صورت سزوار است دوستان آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم شادى خود را در اين روز بخاطر نابودى دشمن خدا آشكار كنند، اگر چه فقط بخاطر عمل به اين روايت باشد و به نابودى او در اين روز يقين نداشته باشند.
ولى با توجه به اين كه شادى براى از بين رفتن دشمنان فقط برازنده دوستان و علاقمندان است. بنابراين كسى كه كارهاى او با دوستى و علاقه با اهل بيت سازگارى ندارد، سزاوار است بهمراه شادى نمودن، بخاطر كوتاهى در انجام آداب و رسوم دوستى شرمگين باشد، و دست كم در شادى براى نابودى دشمن خدا و دشمن دوستان او كارهاى حرام را انجام نداده و شبيه دشمنان خدا نشود. زيرا مخالفت ضد دوست داشتن است و اين مخالفت با خدا و اين ضديت آشكار، بر خلاف شادى بر نابودى دشمن مولى است.