روزي از روزهاي خدا، امام حسين (ع) نزد امام حسن (ع) رفتند؛
?روزي از روزهاي خدا، امام حسين (ع) نزد امام حسن (ع) رفتند؛ وقتى نظرشان به برادر بزرگوارشان افتاد، گريان شدند! امام حسن (ع) فرمودند: يا حسين! براى چه گريان شدى؟ فرمود: براى آن ظلمى كه در حق تو خواهد شد.
امام حسن (ع) فرمودند:
آنچه موجب قتل من مىشود يك زهرى است كه بوسيله دسيسهايى به خورد من داده خواهد شد و «لكن لا يوم كيومك يا ابا عبدالله!؛ ولى هيچ روزى مثل روز (عاشوراى) تو نخواهد بود يا ابا عبدالله!».
زيرا تعداد سى هزار نفر مرد در اطراف تو اجتماع ميكنند كه گمان مىنمايند از امت جد ما خواهند بود و خود را به دين اسلام مىبندند. آنان براى كشتن، ريختن خون، هتك حرمت، اسير كردن فرزندان و زنان و تاراج نمودن اموال تو ازدحام خواهند كرد! در يك چنين موقع است كه لعنت خدا دامنگير بنى اميه مىشود. آسمان خاكستر و خون مىبارد. هر چيزى براى مظلوميت تو گريان مىشود، حتى وحشيان صحرا و ماهيان درياها!!
?الأمالي (للصدوق)، ص: 115؛