زائـر اربعیـن حسینـی!
هر جا دلـت شڪست!
هر وقت اشڪی از چشمت جاری شد!
هر جا امیـد داشتی ڪه دعایت مستجاب شود!

بعـد از هر نمـاز !
در قنـوتت !
در نجـف !
در ڪربـلا !
در بیـن راه !

یـادت نـرود
برای ظهـور امـام زمـانـت دعـا ڪنی!
آن هم عاجزانه و نه شعارگونه

مثل مـادری دعـا ڪن ڪه
برای فـرزند بیمـار، دعـا می‌ڪند
مثل مـرغ پرڪنده…

گفته‌اند فرج امـام زمـان
آخرین نقطه امیـد امـام حسیـن است!

?اللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج?