زمانى مرحوم استاد (آیت الله کشمیری)به یکى از تلامذه دستور ذکرى را دادند.

بعد از اتمام آن، خدمت استاد عرض کرد: نتیجه‏ اى نگرفتم!
فرمودند: شما هم خدا را می خواهید و هم خرما را!!

نظر مبارکشان این بود که گاهى یک اسم یا دعا چند خاصیت و آثار دارد، بستگى به نیت ذاکر هم دارد… مثلاً درباره ذکر «یا وَدُود» می فرمودند:

هم براى دوستى خدا خوانده می شود و هم براى محبوب شدن خلق. بستگى به نیت خواننده دارد و آثار هم تابع ذاکر است مگر اینکه به حکمت حکیم استجابت آن صلاح نباشد.

?صحبت جانان: ص ۱۷۴ و ۱۷۵