زیارت جامعه کبیره
?ﻭﺻﺪﻗﺘﻢ ﻣﻦ ﺭﺳﻠﻪ ﻣﻦ ﻣﻀﯽ?
?زیارت جامعه کبیره?
?ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺣﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﺳﮑﻨﺎﺗﺘﺎﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻗﺒﻠﯽ ﺭﺍﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﺮﺩﯾﺪ.ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﯾﻢ ﮐﺎﺭ ﺑﻘﯿﮥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﻭﯼ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
?ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺳﯿﺮﻩ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺳﯿﺮﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻮﺡ ،ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ، ﻣﻮﺳﯽ ، ﻋﯿﺴﯽ (ﻉ) ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯿﺪ ﻭ ﺩﻟﻤﺎﻥ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻘﺪﺭ ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ (ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﺣﻘﺎﻧﯿﺖ ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،ﺯﯾﺮﺍﺷﺮﯾﻌﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻵﻥ ﻣﻨﺴﻮﺥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ).
?ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺍﺯ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯼ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﯿﺖ ﻋﺼﻤﺖ ﻭ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﺎﯾﺎن کننده ی ﺻﺪﻕ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ ﻭ ﺍﻭﻟﯿﺎﺀ هستید.
?اگر فرزندی در آینده شغل پدرش را ادامه دهد این به معنای آن است که او راه و سلیقه ی پدر را تایید و تصدیق می کند.ممکن است آن مسوولیت سخت و طاقت فرسا هم باشد ولی چون به هدف و بینش پدرش اعتقاد دارد با میل باطنی این کار را ادامه می دهد.رابطه ی ائمه با انبیا چنین رابطه ای است.
?فالراغب عنکم مارق?
?ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺭﻭﯼ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺯﯾﺮﺍ ﺷﻤﺎ ﻣﻼﮎ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﺗﺮﺍﺯﻭﯼ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﻫﺴﺘﯿﺪ.
?ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﺎﻋﻘﻞ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﭙﺮﻭﺭﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﺭﺍ ﺩﺭﺗﻌﺎﺩﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺍﺯ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﺍﺋﻤﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﺷﻮﺩ.ﺗﺎ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺩﺭ ﻣﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﺸﻮﺩ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮﻣﻘﺎﻡ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺍﻭﻟﯿﺎﺀ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﻢ. ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺼﺪﺍﻗﻬﺎﯼ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺷﻨﺎﺱ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻧﺸﻮﯾﻢ.
?ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ علیه السلام فرمودند:"ﻣﺎ ﺑﯿﻦ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﯿﻢ”
یعنی ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﯿﺪ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﺪ ،ﻧﺘﯿﺠﻪ نمی گیرید.
?شما اگر برای رسیدن به مقصدی سوار هواپیما باشید،و به دلایلی نگذارند خلبان مسوولیت و وظیفه ی خود را انجام دهد و یا کمک خلبان ها و مسافران به دستورات خلبان عمل نکنند طولی نمی کشد که هواپیما تعادل خود را از دست داده و نه تنها به مقصد نمی رسند بلکه مسافران در راه تلف می شوند.
مثل ما و ائمه و خداوند،مانند مسافران و خلبان و مقصد است.اگر به چپ و راست منحرف شویم از هدف که خداوندست دور می شویم.
◀️حضرت امیرالمومنین علیه السلام در ﺧﻄﺒﻪ ۱۶ ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻪ می فرمایند:
»اگر کسی از سمت چپ بیفتد گمراه است،اگر ﺍﺯ ﺭﺍﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﯿﻔﺘﺪ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺯ ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ،ﺟﻬﺖ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ بگیرد.»
◀️ﻣﺎﺭﻕ ﺗﯿﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ.یعنی ﻫﺮﮐﺲ ﺍﺯ امام خود ﺭﻭﯼ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻪ و افراطی شده و دیگر راه برگشت ندارد.
