سبحانَکَ یا اللهُ،تَعالَیتَ یا رَحمنُ، اَجِرنا مِنَ النارِ "
??سبحانَکَ یا اللهُ،تَعالَیتَ یا رَحمنُ،
اَجِرنا مِنَ النارِ “
??ڪم ڪم، معصیت هایم از ذهنم عبور می ڪند!
اشڪ،اشڪ… دانه های مروارید اشڪ هایم را به نخ می ڪشم
وقتی به صد و یڪی رسید نخ را گره میزنم….
??شروع می ڪنم: استغفرالله ربی و اتوب علیه…
اما مگر معصیت های من با یڪ دور تسبیح پاڪ می شود ؟
تو نگاهم ڪردی، گناه ڪردم !
گفتی توبه ڪن، نڪردم !
گفته بودی:
??"شما را نیافریدم مگر برای عبادت”
امـــــا من تمام برنامه ریزی هایت را بهم زدم !
امـــــا تو باز هم روزی ام را نبریدی !
خندیدم و شڪر نگفتم!
سالم بودم و سجده نڪردم !
?? بعد از هر قطره اشڪ شڪایت ڪردم !
بـــــاز نگاهم ڪردی و خندیدی !
??ناشڪرتر از من نیافریدی، نه ؟
??"سُبحانَکَ یا ارحم الراحمین، اَجِرنا مِنَ النارِ “
ای خدای مهربان من !
رقم معصیت هایم بیشتر از نعمت هایت نباشد ڪمتر نیست !
اما تو آن بخشنده ی مهربانی !
??یا رَفیقَ ! یا حَبیبَ یا ذوالجلال والاکرام!
جز خودت چه ڪسی رفیقم خواهد شد ؟
??من ڪه جز تو ڪسی را ندارم !
اگر تو هم نبخشی به چه ڪسی پناه ببرم ؟
” اَللّهُمَّ اغْفِرْ لیَ الذُّنُوبَ الَّتی تَحْبِسُ الدُّعاَّءَ”
باز نگاهم ڪن!
باز هم ببخش ای مهربان ترین مهربانان
??جانانم خیلی محتاج نگاه گرمتم
