#سبک_زندگی

استاد سخن سعدی در یکی از خاطرات کودکی خودش میگه؛

“یاد دارم که در ایام کودکی ، اهل عبادت بودم و شب ها بر میخواستم و نماز میخوندم و به زهد و تقوا، رغبت بسیار داشتم .شبی در خدمت پدر نشسته بودم و تمام شب چشم بر هم نگذاشتم و قرآن گرامی را بر کنار گرفته می خواندم . در آنحال دیدم که همه آنان که گرد ما هستند، خوابیده اند .
پدر را گفتم : از اینان کسی سر بر نمیدارد که نمازی بخواند. خواب غفلت ، چنان اینان را برده است که گویی نخفته اند، بلکه مرده اند .
پدر گفت : تو نیز اگر میخفتی ، بهتر از آن بود که در پوستین خلق افتی و عیب آنان گویی و بر خود ببالی!”

#گلستان_سعدی

مصداق این آیه شریفه：
أتأمرون الناس بالبر وتنسون أنفسكم.

#مهندسی_فکر