سردار شهید حاج عبدالله اسکندری که متولد سال ۱۳۳۷ در محله قصرالدشت شیراز بود، در سال ۱۳۵۸ به پاسداران انقلاب اسلامی در سپاه پیوست و در طول هشت سال دفاع مقدس به طور مستمر در جبهه‌های حق علیه باطل در قالب تک‌تیرانداز، نیروی اطلاعات عملیات، تیربارچی و بعدها در سمت‌های فرماندهی حضور داشت. این شهید بزرگوار در عملیات خیبر بعنوان فرمانده سپاه لار، در عملیات بدر بعنوان جانشین یکی از گردان‌های تیپ الهادی، در عملیات والفجر ۸ بعنوان جانشین ستاد تیپ الهادی و در سلسله عملیات‌های کربلای ۱، کربلای ۳، کربلای ۴، کربلای ۵ و کربلای ۸ بعنوان رئیس ستاد تیپ الهادی مشغول به خدمت بود.
شهید اسکندری مچنین در عملیات بیت‌المقدس ۴ نیز فرماندهی تیپ مهندسی را بر عهده داشت و پس از جنگ نیز در مناصب دیگری چون فرماندهی مهندسی رزمی ۴۶ امام هادی (ع)، فرماندهی مهندسی رزمی قرارگاه مدینه منوره نیروی زمینی سپاه، فرماندهی مهندسی تیپ ۴۲ قدر و فرماندهی مهندسی رزمی جبهه مقاومت را در سوریه بر عهده داشت.
این شهید بزرگوار همچنین از سال‌های پایانی دهه هشتاد تا ابتدای دهه ۹۰ مدیریت بنیاد شهید استان فارس را بر عهده داشت تا آنکه پس از شدت یافتن فتنه تروریست‌های تکفیری در سوریه دوباره لباس رزم به تن کرد و در جبهه‌های مقاومت در سوریه حضور یافت، حضوری که در نهایت منجر به شهادت این سردار سرافراز سپاه اسلام در خردادماه سال ۱۳۹۳ در حلب سوریه شد. به فاصله چند روز پس از شهادت این سردار عالیقدر، تصاویری توسط گروهک‌های تروریستی و تفکیری در سوریه منتشر شد که حاکی از جدا کردن سر شهید از بدن به دست یکی از فرماندهان گروهک اجناد الشام و جسارت به سر این شهید بزرگوار بود و پس از آن بود که شهید حاج عبدالله اسکندری به سردار بی‌سر شهرت یافت.
فرزند این سردار شهید در خاطره‌ای نقل می‌کند که پس از شهادت پدر، صحبت‌هایی مطرح بود که با مبادله برخی اسرای تکفیری‌ها یا پرداخت هزینه‌ای، بتوانیم پیکر پدر را بازپس بگیریم. اما ما به مادرمان گفتیم مادر جان به کسانی که می‌خواهند پیکر پدر را باز گردانند، بگویید ما راضی نیستیم که یک ریال از بیت المال صرف این گروه خبیث شود. حتی یک اسیر هم نباید آزاد شود. پدر رفته بود تا آن‌ها را به درک واصل کند. ما برای آنچه در راه خدا داده‌ایم توقعی نداریم و حاضر نیستیم که در ازای پیکر پدرمان ریالی از بیت المال هزینه شود؛ زیرا هر اقدامی کمک به آن ها محسوب می شود.