سلام حضرت آرامش ، مهدی جان

این روزها وقتی عطشناکی ، قرارم را می رباید ، وقتی قدم های ثانیه شمار را تا گلبانگ اذان می شمارم ، وقتی چشم براه افطارم تا روزه بگشایم …

یاد تو می افتم . یاد روح عطش آلودم در حسرت دیدارت ، یاد چشمان به راه مانده ام در انتظار ظهورت …

من عمری است که روزه دارم …
چشم براه …
منتظر …
دل ناگران …