سلام صاحب عزای روضه های مکرر ، مهدی جان

?❄️?❄️?

در امتداد اندوه بیکران فاطمیه ، در آنسوی بغض ها و اشک ها
، در درازنای تب دار و اشک آلود روضه ها … ساحل روشنی است پر از پرواز مرغان دریایی .

?❄️?❄️?

? سرانجام تو باز می رسی و این درد نفس گیر ، این التهاب دیرپای ، این اندوه زجرآور پایان می یابد .
?❄️?❄️?
تو باز می رسی و ما در پناه بیرق سبزت گره های چندصد ساله ی بغض را از حنجره هایمان باز می کنیم …
?❄️?❄️?

تو باز می رسی ای وارث غربت فاطمی …?
ای آیینه دار صبر حیدری …?