? شهادت مجاهد آگاه و انقلابي آيت اللّه دكتر «محمد مفتّح» توسط گروه منحرف فرقان (1358 ش)

◽️ آيت اللّه دكتر محمد مفتّح در سال 1307 ش در همدانديده به جهان گشود. وى در آنجا به تحصيل دوره دبستان و مقدمات علوم اسلامى روى آورد و سپس به حوزه علميّه قم مهاجرت نمود. دكتر مفتح در قم از محضر بزرگانى همچون حضرات آيات: سيد محمد حجت كوه كمره اى، سيدحسين بروجردى، سيدمحمد محقق داماد، علامه طباطبايى و امام خمينىره استفاده نمود و خود مدرسى بزرگ در حوزه گرديد.

◽️ شهيد مفتح در اين حال كه در حوزه علميه قم به درجه اجتهاد رسيده بود، در دانشگاه نيز موفق به اخذ درجه دكترى گرديد. وى در حوزه علميه قم علاوه بر تدريس علوم حوزوى به تدريس در دبيرستان نيز همّت گماشت. ايشان در ايام مبارزات روحانيّت و مردم انقلابى ايران به رهبرى امام خمينى از آموزش و پرورش قم اخراج و به منطقه دورافتاده اى تبعيد شد، در نتيجه مجبور به اقامت در تهران گرديد. با اقامت ايشان در تهران فصلى نوين از مبارزات سياسى و عقيدتى شهيد مفتّح آغاز شد.

◽️ نقش شهيد مفتّح در صحنه هاى مهم مبارزات انقلابى از جمله اقامه نماز دشمن شكن عيد فطر 1357 بسيار حساس بود. ايشان در خطبه هاى نماز، براى اولين بار نام امام خيمنى رحمه الله را آشكارا بر زبان جارى كرد و رهبرى امام را مورد تاكيد قرار داد و مردم را براى راهپيمايى در روزهاى بعد دعوت نمود. شهيد مفتح، با تشكيل شوراى انقلاب، از طرف امام به عضويت اين شورا درآمد و در اين سنگر منشا خدمات شايانى گرديد. ايشان همچنين پس از پيروزى انقلاب اسلامى، فعاليّت هاى ارزشمندى به ويژه در زمينه تدريس در دانشگاه ها و نيز نزديك ساختن دو قشر روحانى و دانشجو به عمل آورد. او كه توطئه استعمار را در جدا نگاه داشتن اين دو قشر، با تمام وجودش حس كرده بود، ايجاد وحدت و انسجام ميان اين دو قشر را وجهه همت خود ساخت.

◽️ آيت اللّه مفتّح سرانجام در 27 آذر 1358 ش به همراه دو تن از پاسداران جان بر كف خود در مقابل دانشكده الهيّات دانشگاه تهران از سوى گروهك منافق فرقان به شهادت رسيد و پس از تشييعى با شكوه، در صحن حرم حضرت معصومه سلام الله علیها به خاك سپرده شد.